သိၾကားရွိခုိးခံ သူမ်ား

စာမိတ္ဆက္
ငယ္ငယ္ကထဲက ခဏခဏ ၾကားဖူးေနတဲ့ သုတၱန္တစ္ခုျဖစ္သည္၊ စာေရးသူ ေတာင္ျမိဳ႕မဟာဂႏၶာရုံမွာ ေနစဥ္က ယခု နာယကခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ အရွင္ကု႑လာဘိ၀ံသသည္ မဟာဂႏၶာရုံေက်ာင္းတုိက္ရွိ သံဃာ ၁၃၀၀ ေက်ာ္တုိ႔အား ဆြမ္းကပ္ရန္ ေရာက္လာၾကေသာ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္မွ ဒကာ ဒကာမမ်ားအား ေန႔စဥ္ နံနက္တုိင္း တရားစကားမ်ား ေျပာၾကားရာ၀ယ္ “သိၾကားမင္းက လူ၀တ္ေၾကာင္ေတြကို ရွိခုိးေလ့ရွိတဲ့အေၾကာင္း”ကုိ မၾကာမၾကာ ေျပာေလ့ရွိသည္။ ယခု စာဖတ္ရင္း ထုိသုတၱန္ကုိ ဖတ္မိသျဖင့္ အလြမ္းေျပ အမွတ္တရ စာတုိေပတုိ မွတ္စု ျပဳစုလုိက္သည္။

သိၾကားမင္း ရွိခုိးခံရသူမ်ား
၁။ ၾကာျမင့္စြာကာလကထဲက ျမတ္ေသာ အက်င့္ရွိၾကတဲ့ ရဟန္းသူေတာ္စင္
၂။ ပရဟိတ စိတ္ရွိျပီး ဒါန၀တ္ရွိတဲ့ လူ၀တ္သူေတာ္စင္မ်ား
၃။ ငါးပါး၊ ရွစ္ပါး၊ ဆယ္ပါး စသည္အားျဖင့္ အက်င့္သီလ ရွိၾကတဲ့ လူ၀တ္သူေတာ္စင္မ်ား
၄။ တရားသျဖင့္ ရွာေဖြၿပီး သား မယားကုိ ျပဳစုသူမ်ား။ (လင့္၀တ္၊ မယား၀တ္၊ သားသမီး၀တ္၊ မိဘ၀တ္၊ ေက်ပြန္သူမ်ား)

မိသားစုဘ၀ေလးကို စင္စင္ၾကယ္ၾကယ္နဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို ဖန္တီးေပးႏုိင္သူကို သိၾကားမင္း ရွိခုိးသတဲ့။

 အျပင္ထြက္လွ်င္ မိဘကို ရွိခုိးသြားသင့္
သိၾကားမင္းက သူ၏ေနရာ ဘုံဗိမာန္ကေန အျပင္ထြက္တုိင္း ထြက္တုိင္းမွာ ရွိခုိးသင့္တဲ့သူေတြကို ရွိခုိးေလ့ရွိသတဲ့၊ ယေန႔ေခတ္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ၊ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ဆုိတာထက္ ဘာသာစိတ္ အသိစိတ္ရွိတဲ့သူေတြဆုိရင္ ပုိမွန္မည္ထင္သည္၊ သူတုိ႔တေတြဟာ ေက်ာင္းကိုပဲ သြားသြား၊ သင္တန္းကိုပဲ သြားသြား၊ အလုပ္ကုိပဲ သြားသြား၊ ခရီးကုိပဲ သြားသြား၊ ဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အျပင္ထြက္ျပီဆုိရင္ ဘုရားခန္းက ဗုဒၶျမတ္စြာရယ္၊ အေမ အေဖတုိ႔ကိုပါ က်က်နန ရွိခုိးျပီးမွ သြားေလ့ရွိသည္။ သိၾကားမင္းသည္လည္း ထုိနည္းတူစြာပင္ ဗုဒၶ၏တပည့္ေကာင္းမ်ားနည္းတူ အျပင္ထြက္ခါနီး လက္အုပ္ခ်ီ ရွိခုိးေလ့ရွိသည္၊ ထုိသုိ႔ရွိခုိးေနတာကို ျမင္ေတာ့ တပည့္ျဖစ္သူ မာတလိနတ္သားက “အရွင္မင္းၾကီး---အရွင္မင္းၾကီးက ဘယ္သူ႔ကို ဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္ ရွိခုိးေနတာလဲ၊ တကယ္ဆုိ ေျမျပင္ရွိ ၀ိဇၨာသုံးပါး အဘိဥာဏ္မ်ားရရွိျပီးသူမ်ားႏွင့္ ေရေျမေတာေတာင္ကုိ အစုိးရတဲ့ ဘုရင္ေတြက အရွင္နတ္မင္းၾကီးကို ရွိခုိးၾကရပါတယ္။ ေ၀ဟင္ျပင္ရွိ နတ္မင္းၾကီး ေလးေယာက္ႏွင့္ နတ္အေပါင္းတုိ႔ကို အစုိးရေသာ တာ၀တိံသာနတ္မင္းတုိ႔ကပါ အရွင္နတ္မင္းၾကီးကို ရုိေသေပးၾကရတယ္၊ ရွိခုိးၾကရတယ္ မဟုတ္လား”ဟု ေမးေတာ့ သိၾကားမင္းက “ငါ ရွိခုိးေနတဲ့သူေတြက တျခားမဟုတ္ဘူး ရဟန္းသူေတာ္စင္ လူ သူေတာ္စင္မ်ား ျဖစ္ၾကတယ္”ဟု အထက္ပါ အရွိခုိးခံထုိက္သူမ်ားကို စာရင္းလုပ္ ထုတ္ျပေလသည္။

ကုိယ့္သား ကုိယ့္မယားကုိ သမၼာအာဇီ၀ျဖင့္ ျပဳစုလုပ္ေကြ်းေနခ်ိန္၊ ကုိယ့္ အမိအဖကို ျပဳစုလုပ္ေကြ်းေနတဲ့အခ်ိန္သည္ ေကာင္းကင္းသိၾကားမင္း၏ ရွိခိုးမႈကုိ ထုိက္ေနသူဟု၍မွတ္။ ငါးပါးသီလ လုံတဲ့ေန႔သည္ သိၾကားမင္း၏ ရွိခိုးျခင္းကို ေကာင္းေကာင္းၾကီး ထုိက္ေနတဲ့ အခ်ိန္ဟူ၍မွတ္။ ေပးကမ္းေနတဲ့အခ်ိန္၊ စြန္႔ၾကဲေနတဲ့အခ်ိန္ အလွဴဒါန ျပဳေနတဲ့အခ်ိန္တုိင္းသည္လည္း သိၾကားမင္း ရွိခုိးျခင္းကို ထုိတ္တန္တဲ့အခ်ိန္ဟူ၍မွတ္ၾကရန္ သိၾကားမင္းေျပာသည္။

ထုိကဲ့သုိ႔ေသာ အလုပ္မ်ိဳးကို သိၾကားရွိခုိးခံထုိက္ရုံသာ မက၊ ပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔ကပါ ခ်ီးမြးမ္းေထာမနာျပဳၾကသည္၊ အယုံအၾကည္ရွိၾကသည္၊ ျမတ္ႏုိးၾကသည္၊ ပူေဇာ္ၾကသည္။ ျဖစ္ေလရာရာ ဘ၀တုိင္းမွာလဲ ထုိသူျပဳအပ္ေသာ အလုပ္ေတြကပဲ ျပန္လည္ ၾကိဳဆုိၾကပါလိမ့္မည္။ သိၾကားမင္းႏွင့္ သူေတာ္ေကာင္းမ်ား အရုိအေသေပးထုိက္ေသာ ထုိအလုပ္မ်ားကို ျပဳလုပ္ထားသူသည္လည္း လက္ရွိဘ၀မွာလဲ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ စိတ္ခ်မ္းသာစြာ ေနရသလုိ ဘ၀တုိင္းမွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲ႔ ေနၾကပါလိမ့္မည္။ ကုိယ္လုပ္ခဲ့ေသာ အလုပ္ကို ေတြးမိေလးတုိင္းလဲ ပီတိေတြ လႈိင္လႈိင္ျဖစ္ရပါလိမ့္မည္။

(ဂဟ႒၀ႏၵနာသုတ္၊ သံယုတ္)